نقش برنامه ریزان آموزشی در بهبود فرایند یادگیری الکترونیکی آموزش پزشکی: تعیین نقش ها و صلاحیت های مدرسان، استراتژی های تدریس، محتوای دیجیتالی، و نظام ارزشیابی

زمینه و هدف: در شکل گیری یک محیط مجازی دانشگاهی، عوامل مهمی وجود دارد که به یک دیدگاه سیستمیک نیاز دارند که جنبه تعلیم و تربیتی از جنبه های دیگر نظام آموزشی مهم تر است. بنابراین، کاربرد صحیح مولفه های مربوط به آموزش می تواند در نهایت منتج به موفقیت آموزش مجازی و یادگیری الکترونیکی می شود. مواد و روش‌ها: برای انجام این پژوهش  از روش توصیفی- و با استفاده از فرم نظرسنجی محقق ساخته (با آلفای کرونباخ 902/0) و با توجه به نظرسنجی از افراد متخصص آموزش مجازی در سراسر دنیا و استفاده از روش دلفی انجام شده است. تعداد 1076 آدرس ایمیل از طریق وب سایت ها و مجلات علمی استخراج و پس از چندین بار ارسال، در نهایت 200 پاسخگو، اعلام به همکاری نمودند. از 73 مولفه ابتدایی، تعداد 52 مولفه با نظر متخصصان باقی ماند که با تکنیک تحلیل عاملی آنالیز شدند. از 52 عامل فقط تعداد 4 عامل اول قابلیت تبیین واریانس ها را دارند. یافته‌ها: 4 عامل اصلی پداگوژی به اسامی محتوای دیجیتالی، نقشها و شایستگی های استاد، ارزشیابی، استراتژی های تدریس، نامگذاری و موارد دیگر به عنوان زیر مولفه در نظر گرفته شدند. نتیجه‌گیری: بطور کلی تعداد 39 زیرمولفه درباره این چهار جنبه پداگوژیکی در آموزش مجازی مشخص شد. بطوریکه عبارتنداز: محتوای دیجیتالی؛ دارای 10 زیر مولفه، نقش ها و شایستگی های استاد; دارای 14 زیر مولفه، ارزشیابی؛ دارای 10 زیر مولفه، مولفه استراتژی های تدریس؛ دارای 5 زیر مولفه، هنوزدر مرحله نوزادی هستند. نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.